Bu araştırmanın amacı, Jigsaw tekniğine dayalı iş birlikli yazma uygulamalarının yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin yazma becerileri üzerindeki etkisini belirlemektir. Araştırma, karma yöntem yaklaşımıyla yürütülmüş ve açıklayıcı sıralı desen kullanılmıştır. Nicel veriler, ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen aracılığıyla; nitel veriler ise odak grup görüşmeleri yoluyla elde edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, İstanbul’daki bir vakıf üniversitesinde Türkçeyi yabancı dil olarak (YDT) öğrenen B2 düzeyindeki toplam 48 öğrenci oluşturmaktadır (deney = 25, kontrol = 23). Nicel veriler “Yazılı Anlatım Dereceli Puanlama Anahtarı” ile toplanmış, analizler SPSS 27.0 programında ANCOVA yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Nitel veriler ise tematik analiz tekniğiyle çözümlenmiştir. Araştırma bulgularına göre, deney grubunun düzeltilmiş son test ortalaması (𝑋̄ = 17.78), kontrol grubunun ortalamasından (𝑋̄ = 16.20) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (F_(1,45)=10.308, p=.002). Elde edilen etki büyüklüğü (η² = .186), Jigsaw tekniğine dayalı iş birlikli yazma uygulamalarının yazma başarısı üzerinde orta düzeyde bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir. Nitel bulgular; öğrencilerin yazma sürecine aktif biçimde katıldıklarını, bilgi toplama, planlama, metin düzenleme ve grup içinde paylaşma becerilerinde belirgin gelişmeler kaydettiklerini ortaya koymuştur. Ayrıca öğrencilerin yazma kaygılarının azaldığı, özgüvenlerinin arttığı ve grup içi etkileşimin motivasyonlarını güçlendirdiği tespit edilmiştir. Bulgular; Jigsaw tekniğine dayalı iş birlikli yazma uygulamalarının yazılı ürünlerin kalitesini, yazma sürecinin etkileşimsel ve sosyal boyutlarını da geliştirdiğini göstermektedir. Gelecekteki araştırmalarda, bu tekniğin farklı dil düzeylerinde, kültürel bağlamlarda ve yapay zekâ destekli dijital yazma ortamlarında uygulanabilirliği incelenebilir.

Jigsaw tekniği, iş birlikli yazma, yazma becerisi, yabancı dil olarak Türkçe öğretimi

The present study aims to investigate the effect of collaborative writing practices based on the jigsaw technique on the writing skills of students learning Turkish as a foreign language. The research was conducted using a mixed-methods approach and an explanatory sequential design. Quantitative data were obtained through a pre-test-post-test control group quasi-experimental design, while qualitative data were obtained through focus group interviews. The study group consisted of a total of 48 B2-level students learning Turkish as a foreign language (YFL) at a foundation university in Istanbul (experimental = 25, control = 23). Quantitative data were collected using the “Written Expression Graded Scoring Key” and analyzed using the ANCOVA method in the SPSS 27.0 program. Qualitative data were analyzed using thematic analysis. According to the research findings, the corrected final test mean of the experimental group (𝑋̄ = 17.78) was found to be statistically significantly higher than the mean of the control group (𝑋̄ = 16.20) (F_(1,45)=10.308, p=.002). The effect size obtained (η² = .186) indicates that collaborative writing practices based on the Jigsaw technique have a moderate effect on writing success. Qualitative findings demonstrate that students actively participated in the writing process and showed significant improvements in information gathering, planning, text editing, and sharing skills within the group. Furthermore, it has been determined that students' writing anxiety decreased, their self-confidence increased, and group interaction strengthened their motivation. The findings suggest that collaborative writing practices based on the jigsaw technique also improve the quality of written products and the interactive and social dimensions of the writing process. Future research could investigate the applicability of this technique at different language levels, in different cultural contexts, and in AI-supported digital writing environments.

Jigsaw technique, collaborative writing, writing skills, teaching Turkish as a foreign language